Agrotis segetum Schiff

کرم طوقه بر یکی از مهمترین آفات ذرت در مراحل اولیه رشد می باشد. این آفت از برگ، ساقه و طوقه ذرت تغذیه کرده و با ایجاد حفره ای در طوقه، باعث قطع ریشه از ساقه شده، نهایتاً به پژمردگی و نابودی بوته های جوان منجر می گردد. در صورت بالا بودن تراکم جمعیت این آفت مزرعه ذرت شديداً آسیب می بیند. این آفت دارای میزبان های متعدد و متنوعی بیشترین خسارت آن متوجه محصولاتی از جمله ذرت ،چغندرقند سیب زمینی، پنبه، آفتابگردان، سوژا و گیاهان جالیزی می باشد. کرم طوقه بر پراکنش گسترده ای داشته و در اکثر کشورهای دنیا و همچنین در ایران در مناطق مختلف کشت ذرت انتشار دارد. این حشره زمستان را به صورت لارو سن آخر درون خاک بسر می برد. حشره بالغ آن در بهار زودتر از دیگر شب پره ها ظاهر می شود و به همین علت به نام شب پره زمستانه مشهور شده است. در بعضی از نقاط فارس که ذرت بلال کاشته می شود، لارو پروانه غنج زمستانی (Agrotis ipsilon ) نیز که آفت بسیار پلی فاژی می باشد به ساقه های ذرت جوان و میانسال حمله کرده و تعداد زیادی از آنها را از پای در می آورد.

علاوه بر آفات پروانه ای فوق الذکر، آفات دیگری از راسته های دیگر حشرات مانند ملخ های شاخک بلند و شاخک کوتاه و سوسک های برگخوار نیز به ذرت حمله می کنند که چون خسارت آنها چندان محسوس نیست یا حالت منطقه ای دارد.

خسارت

لاروهایی که تازه از پوسته تخم خارج می شوند، از برگهای ذرت تغذیه نموده و سوراخهایی در روی آنها ایجاد می کنند. با افزایش رشد لاروها، تغذیه آنها متوجه طوقه ذرت می شود. بدین صورت که لاروها بوته های جوان را از ناحیه طوقه قیچی کرده و خسارت خود را به صورت پژمردگی عمومی گیاه ظاهر و نهایتاً سبب مرگ بوته ها می گردند. خسارت این آفت در مراحل اولیه رشد بوته ذرت در سالهای طغیانی بسیار بالا و گسترده بوده و گاهی کشت مجدد یا واکاری مزرعه را ضروری می سازد .

روش های کنترل

الف – كنترل زراعی

با توجه به نحوه زمستان گذرانی این آفت، اجرای عملیات زراعی پس از برداشت محصول، شامل نابود کردن بقایای گیاهی، شخم عمیق، دیسک و یخ آب زمستانه از مؤثرترین روشهای کنترل آن بوده و تکمیل این عملیات چند هفته قبل از کشت، در جلوگیری از تخم ریزی حشرات بالغ و یا حذف منابع غذایی لاروهای این آفت بسیار مؤثر می باشد.

ب – شكار حشرات

شکار حشرات بالغ با استفاده از تله های نوری و فرمونی به منظور ردیابی و شکار جمعی آنها و اطلاع از جمعیت و همچنین ایجاد اختلال در جفتگیری حشرات بالغ در کاهش جمعیت آفت مؤثر واقع می شود.

ج – کنترل بیولوژیکی

دشمنان طبیعی فعال این آفت شامل حشرات شکارچی از جمله بالتوریه ا و سوسک های کارابیده می باشند که حمایت از این دشمنان طبیعی می تواند در تقلیل جمعیت آفت مؤثر باشد.

د- کنترل شیمیایی

1- با توجه به اینکه خسارت این آفت در اکثر مواقع به صورت لکه ای بروز می کند، لذا بکار بردن طعمه مسموم با استفاده از ترکیب سبوس گندم و سوین ۸۰ درصد به نسبت ۳ درصد و پخش آن در هنگام غروب در مکانهای آلوده توصیه می شود.

2- در بعضی از سالها که به دلیل شرایط مساعد اکولوژیکی جمعیت آفت بسیار بالا است و آلودگی سراسر مزرعه را فرا می گیرد، استفاده از طعمه مسموم عملی و کارآمد نخواهد بود، لذاء در چنین مواردی علاوه بر ضرورت انجام عملیات بند ،۱ سمپاشی مزرعه با یک حشره کش فسفره با رعایت موارد ذیل قابل توصیه می باشد:

1-2- سمپاشی باید در شب صورت گیرد تا علاوه بر آغشته کردن اندامهای هوایی ذرت، لاروهایی را که به هنگام شب از پناهگاه ها خارج شده و در سطح مزرعه فعال هستند، در معرض مستقیم سم قرار گیرند.

-2-2- چون محل اصلی تغذیه آفت ،ناحیه طوقه بوته بوده و تغذیه از این محل به پژمردگی و مرگ بوته منجر می گردد، لذا سمپاشی باید به گونه ای انجام گیرد که سم بتواند ناحیه طوقه را آغشته نماید. برای این منظور لازم است مقدار سم مورد نیاز در هکتار بیشتر از حد معمول در آب حل نموده و عملیات سمپاشی نیز به طور دقیق انجام شود تا آغشتگی ناحیه طوقه به سم فراهم گردد.

قطعات بزرگتری از برگ را مورد تغذیه قرار میدهد که در نتیجه سوراخهای محل تغذیه در روی برگ به هم وصل شده و گاهی منجر به قطع پهنک برگ از وسط یا از ناحیه یک سوم انتهایی آن می گردد. لارو سن پنجم میزان تغذیه و فعالیت کمتری داشته و غالباً در جوانه های مرکزی دیده می شود. هر چند میزان تغذیه لاروهای سن ،پنجم زیاد نمی باشد ولی گاهی تغذیه آنها منجر به قطع جوانه مرکزی شده و خسارت قابل توجه خواهد بود.